เกณฑ์ที่นำมาใช้พิจารณาอนุญาโตตุลาการภายในประเทศ
สำหรับเกณฑ์ที่นำมาใช้ในการตัดสินเกี่ยวกับข้อพิพาทของอนุญาโตตุลาการภายในประเทศหรือระหว่างประเทศนั้นยังมีความแตกต่างกันอยู่ตามกฎหมายของแต่ละประเทศ
เกณฑ์ที่นำมาใช้กันอยู่นั้นมีสองประเภทดังต่อไปนี้- การยึดเอาวัตถุ หรือทางกายภาพเป็นเกณฑ์ เช่น
สถานที่ใช้ในการพิจารณาของอนุญาโตตุลาการ ถิ่นที่อยู่ ภูมิลำเนา สัญชาติ
หรือศาสนาของคู่กรณี ก็เหมือนสัญญาอนุญาโตตุลาการประเทศอังกฤษ ปี 1979 ที่ไม่ได้กำหนดหรือทำการแจ้งให้ชัดเจน
เพื่อที่จะได้ทำการชี้ขาดในประเทศอื่นที่ไม่ใช่ประเทศของตน
และไม่แสดงให้เห็นว่ามีคู่กรณีa) เป็นคนธรรมดาที่อยู่ในประเทศอื่น
-
b) เป็นนิติบุคคลที่อยู่ภายใต้การดูแลและควบคุมของรัฐอื่นที่ไม่ใช่อังกฤษ
- สำหรับประเทศที่ใช้เชื้อชาติในการตัดสิน คือ
สวีเดนและสวิตเซอร์แลนด์ ส่วนประเทศที่ใช้หลักศาสนาในการตัดสินนั้น คือ
ประเทศอาหรับ
- การคำนึงถึงความจำเป็นทางการค้า
และการให้สิทธิเสรีภาพในการร่วมกันทำข้อตกลงในรายละเอียดที่เกี่ยวกับข้อขัดแย้งหรือข้อพิพาท
เกณฑ์ประเภทนี้จะเรียกว่า qualitative
tesls กฎที่นำมาใช้ในการพิจารณาความหรือข้อพิพาททางอนุญาโตตุลาการนั้นจะเป็นกฎหมาย
หรือข้อบังคับของประเทศใดก็จัดว่าข้อพิพาทนั้นเป็นอนุญาโตตุลาการของประเทศนั้น
ตัวอย่างเช่น คู่กรณีได้ตกลงทำอนุญาโตตุลาการที่ประเทศ A แต่กฎหมายที่จะบังคับนั้นใช้ของประเทศ B (หากใช้กฎหมายของประเทศ
A จะเรียกว่า qualitative tests) กรณีนี้ไม่ใช่
ดังนั้นอนุญาโตตุลาการประเทศ A อาจต้องดูเนื้อหาของข้อพิพาทว่าเป็นการค้าภายในหรือระหว่างประเทศการใช้
qualitative tests คู่กรณีนั้นสามารถเลือกสถานที่อนุญาโตตุลาการได้สะดวก
โดยไม่จำเป็นต้องคำนึงเลยว่าจะอยู่ใต้ข้อบังคับของกฎหมายประเทศใด
สำหรับประเทศที่ใช้ qualitative tests ได้แก่
เยอรมันตะวันตก, กรีซและฝรั่งเศส
ลงวันที่ 01 ม.ค. 2560
ชมแล้ว 32 ครั้ง