
การขาดความหลากหลายในอนุญาโตตุลาการระหว่างประเทศ

ความหลากหลายในอนุญาโตตุลาการนั้นได้รับความสนใจอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยื่งในเรื่องของความหลากหลายทางเพศ ในปี 2015 นั้น สมาชิกของชุมชนอนุญาโตตุลาการระหว่างประเทศได้เข้าร่วมคำมั่นสัญญาอนุญาโตตุลาการเพื่อรับรู้ถึงการเป็นตัวแทนของผู้หญิงในศาลอนุญาโตตุลาการ ทั้งนี้เนื่องมาจากคณะอนุญาโตตุลาการมีแนวโน้มที่จะถูกครอบงำโดยเพศชาย เนื่องจากอนุญาโตตุลาการคนเดียวกันมักจะถูกเลือกครั้งแล้วครั้งเล่า ในปี 2014 มีเพียง 11.7% ของอนุญาโตตุลาการใน LCIA เท่านั้นที่เป็นผู้หญิง[1] นอกเหนือไปจากนี้ การขาดความหลากหลายทางเพศในวงการกฎหมายนั้นไม่ได้จำกัดอยู่เพียงแค่อนุญาโตตุลาการเท่านั้น แต่รวมถึงวงการกฎหมายโดยทั่วไปด้วย
ในปี 2017 Berwin Leighton Paisner ได้ทำการสำรวจความหลากหลายในการอนุญาโตตุลาการระหว่างประเทศที่ชื่อว่า “Diversity in International Arbitration: Are We Getting There?” โดยแบบสำรวจนั้นเป็นการสำรวจจากอนุญาโตตุลาการ ที่ปรึกษาขององค์กร ทนายความ ผู้ใช้บริการการอนุญาโตตุลาการรวมไปถึง ผู้ที่ทำงานในสถาบันอนุญาโตตุลาการ โดยผู้ที่ตอบแบบสอบถามนั้นมาจากทั่วโลก ได้แก่ เอเชีย ออสตราเลเซีย ตะวันออกกลาง และแอฟริกาเหนือ อเมริกาเหนือ ละตินอเมริกาและแคริบเบียน
ยุโรปตะวันตกและตะวันออก แอฟริกาตะวันออกและตะวันตก BVI / Cayman และเบอร์มิวดา[2]
เป็นที่น่าสนใจมากว่า มีเพียง 12% ของผู้ตอบแบบสอบถามที่คิดว่าเพศเป็นปัจจัย“ สำคัญมาก” หรือ“ สำคัญ” ที่ต้องพิจารณา ตัวเลขดังกล่าวสูงขึ้นเล็กน้อยสำหรับเชื้อชาติ / เอกลักษณ์ประจำชาติโดย 26% ของผู้ตอบแบบสอบถามได้ให้ความสำคัญกับเรื่องเชื้อชาตินี้ อย่างไรก็ตามผู้ตอบแบบสอบถาม 68% คิดว่าเพศ“ ไม่สำคัญ” หรือ“ ไม่สำคัญเลย”[3]
ความหลากหลายทางชาติพันธุ์
มีสถิติเพียงเล็กน้อยที่เกี่ยวข้องกับความหลากหลายทางเชื้อชาติในศาลอุญาโตตุลาการ แต่มีข้อเสนอแนะว่าผู้ชายส่วนใหญ่ที่ได้รับการแต่งตั้ง (จำนวนผู้หญิงที่มีจำนวนน้อย) เป็นชายชาวคอเคเชียนที่มีอายุมาก นอกเหนือไปจากนี้ ภูมิภาคที่อนุญาโตตุลาการที่ได้รับการแต่งตั้งถูกเลือกในอนุญาโตตุลาการ ICSID นั้น 289 คดีตั้งแต่มกราคม 1972 ถึงพฤษภาคม 2015 ในเกือบครึ่งหนึ่งของข้อพิพาท (45%) ศาลอนุญาโตตุลาการนั้นประกอบด้วยอนุญาโตตุลาการแองโกล – ยุโรปทั้งหมด 84%ของข้อพิพาทที่มีองค์คณะสองคนขึ้นไปเป็นชาวแองโกล – ยุโรป หรืออนุญาโตตุลาการเพียงรายเดียวคือแองโกล – ยุโรป ในทางกลับกัน มีเพียง 11 ราย (4%) เท่านั้นที่ถูกแต่งตั้งเป็นอนุญาโตตุลาการซึ่งไม่ได้เป็นชาวแองโกล – ยุโรป[4]
ข่าว/บทความที่เกี่ยวข้อง
ในบรรดาผู้ตอบแบบสอบถามที่ทำงานในเอเชียและตะวันออกกลางนั้นกล่าวว่าอนุญาโตตุลาการที่ได้รับการแต่งตั้งควรมาจากภูมิหลังทางชาติพันธุ์และระดับชาติที่หลากหลายมากกว่าที่ให้ความสำคัญกับความสมดุลทางเพศในศาล 55% และ 57% ตามลำดับเทียบกับ 48% และ 42% สำหรับผู้ตอบแบบสอบถามที่ทำงานในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์อื่น[5]
ความหลากหลายทางเพศ
ผู้ตอบแบบสอบถามนั้นได้ระบุว่า (ก) ศาลควรมีความสมดุลทางเพศและ (ข) สมาชิกของศาลควรมาจาก ความหลากหลายของชาติพันธุ์และภูมิหลังของชาติ ในเรื่องเพศมีเพียง 6% ของผู้ตอบแบบสอบถามที่ตอบว่า“ ไม่” กล่าวคือไม่พึงปรารถนาที่จะมีความสมดุลระหว่างเพศ คำตอบอื่น ๆ แบ่งออกเป็นสัดส่วนเท่า ๆ กัน ผู้ตอบแบบสอบถาม 50% คิดว่าเป็นที่พึงปรารถนาที่จะมีความสมดุลระหว่างเพศในคณะอนุญาโตตุลาการ แต่ 41% คิดว่า “ไม่มีผลแตกต่างกันแต่อย่างใด”[6]
สถิติของ SIAC ปี 2015 รายงานว่าจำนวนผู้หญิงที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอนุญาโตตุลาการคิดเป็นเพียงหนึ่งในสี่ของการแต่งตั้ง สถิติของ ICC สำหรับปี 2015 ระบุว่ามีผู้หญิงเพียง 10% เท่านั้นที่ได้รับการแต่งตั้ง และผู้หญิงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอนุญาโตตุลาการร่วม (43%) มากกว่าอนุญาโตตุลาการเพียงคนเดียว (32%) หรือประธานองค์คณะอนุญาโตตุลาการ (25%)
ข้อมูลของ ICC เกี่ยวกับการแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการในปี 2016 นั้นแสดงให้เห็นว่าจนถึงเดือนพฤศจิกายน 2016 มีเพียง 20% ของอนุญาโตตุลาการที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้หญิง
สถิติของ LCIA ในปี 2015 (เทียบกับปี 2014) มีจำนวนผู้สมัครหญิงเพิ่มขึ้น (6.9% เทียบกับ 4.4% ในปี 2014) และได้รับการคัดเลือกจาก LCIA (28.2% เทียบกับ 19.8% ในปี 2014) สถิติของ SCC ระบุว่าในปี 2015นั้น 14% ของอนุญาโตตุลาการที่ได้รับการเสนอแต่งตั้งเป็นผู้หญิงแม้ว่าเปอร์เซ็นต์จะลดลงมาเหลือเพียง 6.5%[LG1] เท่านั้นที่ได้รับการแต่งตั้งจากคู่พิพาท
สถิติจากสถาบันอนุญาโตตุลาการของ Chartered Institute ระบุว่าจากอนุญาโตตุลาการ 222 คนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะอยู่ในคณะที่แต่งตั้งประธานนั้นมีเพียง 16 คนเท่านั้น (7%) ที่เป็นผู้หญิง[7]
การคำนึงถึงความหลากหลายในกระบวนการอนุญาโตตุลาการในอนาคต
56% ของผู้ตอบแบบสอบถามกล่าวว่าพวกเขาคำนึงถึงความหลากหลายเมื่อพิจารณาผู้ที่มีโอกาสได้รับการแต่งตั้งเป็นอนุญาโตตุลาการ 26% กล่าวว่าพวกเขาไม่คิดว่ามันเกี่ยวข้องกันและ 17% บอกว่าพวกเขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ 47% ของผู้ตอบแบบสอบถามกล่าวว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะพิจารณาความหลากหลายในอนาคตบ่อยกว่าที่เคยเป็นมา แต่ 36% บอกว่าจะไม่ทำเช่นนั้น
ที่มา;
- https://www.ashurst.com/en/news-and-insights/insights/the-arbitration-pledge-does-it-go-far-enough-180411/
- http://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2020/03/01/is-increasing-gender-and-ethnic-diversity-in-arbitral-tribunals-a-valid-concern/
- http://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2017/02/09/diversity-in-international-arbitration-where-do-we-stand-an-overview-of-a-berwin-leighton-paisner-survey/
- https://www.bclplaw.com/en-US/insights/diversity-on-arbitral-tribunals-are-we-getting-there.html
- https://www.bclplaw.com/en-US/insights/diversity-on-arbitral-tribunals-are-we-getting-there.html
- [1] LCIA Registrar’s Report 2014 P.3
- [2] International Arbitration Survey P.5
- [3] International Arbitration Survey P.8
- [4] International Arbitration Survey P.2
- [5] International Arbitration Survey P.9
- [6] International Arbitration Survey P.8
- [7] International Arbitration Survey P.2
- [1] บทความนี้อ้างอิงจากแบบสำรวจ “Diversity in International Arbitration: Are We Getting There?” ที่จัดทำขึ้นโดย Berwin Leighton Paisner ในปี 2017 เป็นหลัก ผู้ที่สนใจสามารถอ่านบทความต้นฉบับได้ที่ https://www.bclplaw.com/images/content/1/5/v2/150194/FINAL-Arbitration-Survey-Report.pdf